Zijn
Zijn
De afgelopen periode hebben we allebei een duidelijk proces doorvoelt. Een proces waarbij onze visie op het leven en ons ‘werk’ steeds duidelijker voelbaar werd. Daar nemen we je graag in mee. De laatste periode worden, ook wij, steeds weer teruggeworpen op de kracht van simpelweg Zijn. In liefde aanwezig zijn bij jezelf en de mensen en wereld om je heen. We ondervonden dat het aanbod dat zich juist daarop richt in een heerlijke flow bleef stromen. Nu denk je wellicht, mooi toch! Maar het was voor ons een ware zoektocht om écht te doorvoelen waar de verschillen nou precies zaten. Het alleen maar Zijn roept soms enorme weerstand op. We merken ook bij onszelf dat we steeds weer het gevoel krijgen dat we van alles moeten doen en actief transformeren, maar niets bleek minder waar.
Het proces
Stap voor stap merkten wij in onze gesprekken dat we dichterbij de kern kwamen van onze visie op het leven en ons werk. Eindeloze voicememo’s en gesprekken verder kwamen we tot de conclusie dat dit precies is wat wij meer mogen brengen in deze wereld. Ons aanbod mag zich richten op het liefdevol verwelkomen van de zielen om ons heen, zonder enige verwachting. We laten het beeld los dat er actief gewerkt moet worden om tot specifieke doelen en effecten te komen. Als we iets meenemen uit de afgelopen periode, is het wel de kracht van het simpelweg Zijn. En ja, in dat aanwezig zijn veranderd en gebeurd er ontzettend veel en dat mag er helemaal zijn. Maar door de verwachtingen naar jezelf, je deelnemers, het aanbod, helemaal los te laten, ontstaat er pas écht ruimte voor de processen die vanzelf beginnen te stromen.
Het inzicht
Nadat we deze woorden steeds duidelijker voelden en met elkaar hebben besproken, kwamen er gevoelens boven die weer een heel ander proces opriepen. Want, bieden we dan wel genoeg? Geven we wel voldoende aan onze deelnemers? En daaronder: Zijn wij dan wel voldoende?
Oei, dat was even een belangrijk pijnpunt. Het volledig kunnen vertrouwen op het met jezelf Zijn is stap 1 maar het proces dat eruit volgde richtte zich veel meer op het vertrouwen in onszelf en het proces dat Solsisterz doorloopt. In onze gesprekken kwam deze belangrijke spiegel tevoorschijn en dat deed soms best wel pijn. Kunnen wij namelijk onvoorwaardelijk vertrouwen op ons aanbod vanuit een pure staat van Zijn? Kunnen we het ‘volproppen’ loslaten en vanuit een andere intentie ons aanbod vormgeven? Onze werkvormen veranderen niet en ons aanbod blijft, zoals altijd, met ons mee ontwikkelen. Wat maakt dit dan zo spannend?
Onze intentie veranderd van een, ‘we willen dat onze deelnemers zoveel mogelijk kunnen ontvangen en een bepaald proces doorlopen’ naar een intentie van ‘we vertrouwen dat een pure staat van Zijn, alles is wat er nodig is’. En precies daar ligt onze kracht. Je bent helemaal welkom en ontvangt precies wat je op dat moment nodig hebt.
Wat merk jij hier van?
In basis veranderd er voor jou, als deelnemer, niet zo heel veel. Ons aanbod blijft meegroeien, wij blijven Solsisterz en we blijven met intens veel liefde onze werkvormen aanbieden. Dit hele proces is er vooral op gericht dat wij zelf meer helder krijgen wat onze kracht is en wat wij hier te brengen hebben. In basis is dit al wat wij steeds weer terug mochten ontvangen in de reacties op ons aanbod. Het is voor ons vooral een stuk duidelijker geworden dat onze kracht ligt in het verwelkomen van alles wat er mag zijn. Het vertrouwen dat die staat van zijn, meer dan genoeg is. Het is onze passie om jou te helpen herinneren dat je niets meer of minder hoeft te zijn dan gewoon jezelf. We ontvangen je in volle liefde en dat zullen we altijd blijven doen.
